پزشک ملت

اضطراب را می توان به طرق مختلف تجربه کرد. اگر تجربیات شما معیارهای خاصی را داشته باشد، ممکن است پزشک شما را با یک اختلال اضطرابی خاص تشخیص دهد.

برخی از اختلالات اضطرابی که معمولاً تشخیص داده می شوند عبارتند از:

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) - این به معنای داشتن نگرانی های منظم یا غیرقابل کنترل در مورد بسیاری از چیزهای مختلف در زندگی روزمره است. از آنجایی که علائم احتمالی اضطراب زیادی وجود دارد ، این می تواند یک تشخیص کاملاً گسترده باشد، به این معنی که مشکلاتی که شما با GAD تجربه می کنید ممکن است کاملاً متفاوت از تجربیات افراد دیگر باشد.
اختلال اضطراب اجتماعی – این تشخیص به این معنی است که شما ترس یا اضطراب شدید ناشی از موقعیت‌های اجتماعی (مانند مهمانی‌ها، محل‌های کار یا موقعیت‌های روزمره که باید با فرد دیگری صحبت کنید) را تجربه می‌کنید. به آن فوبیای اجتماعی نیز می گویند. برای اطلاعات بیشتر به صفحه ما در مورد انواع فوبیا مراجعه کنید.
اختلال هراس - این به معنای داشتن حملات پانیک منظم یا مکرر بدون دلیل یا محرک مشخص است. تجربه اختلال هراس می تواند به این معنی باشد که شما دائماً از داشتن یک حمله پانیک دیگر می ترسید، تا جایی که خود این ترس می تواند حملات پانیک شما را تحریک کند. برای اطلاعات بیشتر به صفحه ما در مورد حملات پانیک مراجعه کنید.
فوبیا – فوبیا یک ترس یا اضطراب شدید است که توسط یک موقعیت خاص (مانند بیرون رفتن) یا یک شی خاص (مانند عنکبوت) ایجاد می شود. برای اطلاعات بیشتر به صفحات ما در مورد فوبیا مراجعه کنید.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) - این تشخیصی است که ممکن است در صورت بروز مشکلات اضطرابی پس از گذراندن چیزی که به نظر شما آسیب زا بود، به شما داده شود. PTSD می تواند شامل تجربه فلاش بک ها یا کابوس هایی باشد که می تواند احساس کند همه ترس و اضطرابی را که در زمان رویدادهای آسیب زا تجربه کرده اید دوباره زندگی می کنید. برای اطلاعات بیشتر به صفحات ما در مورد PTSD و PTSD پیچیده مراجعه کنید .
اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) - اگر مشکلات اضطرابی شما شامل داشتن افکار، رفتارها یا اصرارهای تکراری باشد، ممکن است این تشخیص داده شود. برای اطلاعات بیشتر به صفحات ما در زمینه OCD مراجعه کنید.
اضطراب سلامتی - این بدان معناست که شما وسواس ها و اجبارهای مربوط به بیماری را تجربه می کنید، از جمله تحقیق در مورد علائم یا بررسی اینکه آیا آنها را دارید یا خیر. مربوط به OCD است. می توانید در وب سایت Anxiety UK اطلاعات بیشتری در مورد اضطراب سلامت پیدا کنید .
اختلال بدشکلی بدن (BDD) - این بدان معنی است که شما وسواس ها و اجبارهای مربوط به ظاهر فیزیکی خود را تجربه می کنید. برای اطلاعات بیشتر به صفحات ما در BDD مراجعه کنید.
اضطراب پری ناتال یا OCD پری ناتال – برخی از افراد در دوران بارداری یا در سال اول پس از زایمان دچار مشکلات اضطرابی می شوند. برای اطلاعات بیشتر به صفحات ما در مورد اضطراب پری ناتال و OCD پری ناتال مراجعه کنید.
ممکن است تشخیص اختلال اضطراب خاصی نداشته باشید یا بخواهید - اما هنوز هم ممکن است مفید باشد که درباره این تشخیص های مختلف بیشتر بدانید تا به شما کمک کند درباره تجربیات خود از اضطراب فکر کنید و گزینه هایی برای حمایت را در نظر بگیرید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

آزمایش تشخیصی کولپوسکوپی به دلایل مختلفی توسط پزشک متخصص انجام می‌شود. در زیر به چند مورد از دلایل انجام کولپوسکوپی اشاره می‌کنیم.

در صورتی که نتایج تست پاپ اسمیر غیرعادی باشد.
در صورتی که مراجعه کننده بعد از انجام رابطه جنسی خونریزی داشته باشد.
هنگامی که زائده یا رشد غیرطبیعی در دهانه رحم، ولو و واژن مشاهده شود.
برای تشخیص و زمانی که درمان بیماری زگیل تناسلی شروع می‌شود.
برای تشخیص و در زمان شروع درمان بیماری التهاب دهانه رحم (سرویکس) نیز به کار می‌رود.
کولپوسکوپی همچنین در تشخیص سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم، پیش سرطانی یا سرطان دهانه رحم، سرطان واژن و ولو نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چگونگی انجام کولپوسکوپی
به طور معمول عمل کولپوسکوپی، فرایند پیچیده ای نیست و نیاز به بیهوشی هم ندارد. این عمل به راحتی و در مدت زمان ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در مطب پزشک متخصص انجام می‌شود.

ترتیب روند انجام کولپوسکوپی را می‌توان در مراحل زیر برشمرد.

نحوه قرار گرفتن بیمار همانند انجام تست پاپ اسمیر یا زمان معاینه لگن است. به گونه ای که شخص به پشت دراز می‌کشد و پاها را در دو طرف تخت ژنیکولوژی قرار می‌دهد.
پزشک متخصص با قرار دادن یک اسپکولوم در واژن، باعث باز نگه داشته شدن دیواره‌های واژن می‌شود. سپس با قرار دادن دستگاه کولپوسکوپ در چند سانتی متری از ولو، امکان مشاهده دهانه رحم برای پزشک به راحتی امکان پذیر می‌شود.
ابتدا لازم است با استفاده از پنبه و سرکه، دهانه رحم و واژن پاکسازی شود. در این صورت با از بین رفتن مخاط رحم، سلول‌های غیرطبیعی برجسته و ظاهر می‌شوند. بنابراین تشخیص به راحتی انجام خواهد شد.
توجه داشته باشید که دستگاه کولپوسکوپ به هیچ وجه با بدن شما تماس پیدا نمی‌کند تنها ممکن است در مناطق مشکوک، از سلول‌ها عکس و نمونه برداری انجام شود.
در نهایت بعد از انجام بیوپسی، معمولاً جهت کنترل خونریزی، از محلولی به نام مونسل استفاده می‌کنند که ممکن است به مدت چند روز بعد از انجام کولپوسکوپی، شخص ترشحات تیره رنگ داشته باشد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به ندرت درمان خود این اختلال را دریافت می کنند. هنگامی که آنها به پزشک مراجعه می کنند، اغلب برای یک اختلال مرتبط مانند  افسردگی  یا  اضطراب است . درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

روان درمانی

روان درمانی  -- نوعی مشاوره -- رایج ترین درمان است. علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است شروع رابطه با یک درمانگر را سخت کند. اما با گذشت زمان، شما و پزشکتان می توانید اهداف مشترکی را تعیین کنید و در جهت رسیدن به آنها تلاش کنید.

هدف درمان کمک به شما در تغییر سبک های رابطه، انتظارات، الگوهای مقابله و عادات تفکر و رفتار است. افراد مبتلا به این اختلال اغلب می توانند یاد بگیرند که متوجه شوند چه زمانی واقعیت را تحریف می کنند.

روان درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان شناختی رفتاری (CBT) که به شما نشان می دهد دیگران چگونه رفتار شما را می بینند و به شما کمک می کند اضطراب را مدیریت کنید و مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشید.
درمان حمایتی این به شما می آموزد که چگونه احساسات یا افکار منفی را مدیریت کنید، چگونه به مردم اعتماد کنید و چگونه روابط ایجاد کنید.
درمان حمایتی- بیانی. این به شما کمک می کند تا از تعصبات منفی در مورد روابط خلاص شوید. در مورد افکار، احساسات و نگرانی های خود صحبت خواهید کرد.
خانواده درمانی. درمان زمانی بهترین نتیجه را دارد که اعضای خانواده درگیر و حمایت کننده باشند.
دارو

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی که همچنین دارای اختلال دیگری مانند  اضطراب  یا  افسردگی هستند ، ممکن است  دارو مصرف کنند . اما معمولاً درمان اصلی اختلالات شخصیت نیست. 

پزشک شما می تواند تجویز کند:

داروهای ضد روان پریشی مانند آریپیپرازول ( Abilify ، Aristada )، اولانزاپین ( Zyprexa )، کوتیاپین ( Seroquel )، یا ریسپریدون ( Risperdal )
محرک هایی مانند متیل فنیدات ( کنسرتا ، ریتالین )
داروی ADHD گوانفاسین ( Intuniv ، Tenex)
بنزودیازپین ها مانند کلونازپام ( کلونوپین )
گاباپنتین ( Gralise ، Neurontin )، که تشنج را درمان می کند
در برخی موارد، به‌ویژه در دوره‌های بحران یا استرس شدید، ممکن است علائم شدیدی داشته باشید و لازم باشد برای مدت کوتاهی در بیمارستان بمانید.

مدیریت سبک زندگی

چیزهایی در زندگی روزمره شما که ممکن است به شما در مدیریت علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپی کمک کند عبارتند از:

روابط سالم با دوستان و خانواده
یک برنامه منظم با خواب و ورزش زیاد
داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید
فرصت هایی برای رسیدن به اهداف یا دستیابی به موفقیت در مدرسه، محل کار یا فعالیت های تفریحی
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

مانند بسیاری از داروها، داروهای محرک ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، اگرچه عوارض جانبی جدی بسیار نادر است.

پزشک قبل از تجویز، خطرات احتمالی را ارزیابی می‌کند، نحوه عملکرد داروی کودکتان را بررسی می‌کند و در صورت نیاز تنظیمات را انجام می‌دهد.برای ارتباط با روانپزشک خوب اینجا کلیک کنید

در اینجا برخی از تغییرات معمولی است که ممکن است متوجه شوید:

کودکان اغلب اشتهای کمتری برای ناهار دارند، اما معمولاً برای شام بهبود می یابند. برخی از کودکان ممکن است به یک میان وعده اضافی نیاز داشته باشند.
برخی از کودکان ممکن است در به خواب رفتن مشکل داشته باشند. برخی دیگر ممکن است بهتر بخوابند زیرا علائم ADHD آنها بهبود یافته است و روز موفق تری دارند.
بدخلقی، تحریک پذیری یا احساسات شدید هنگام از بین رفتن دارو، به ویژه در هفته های اول پس از شروع آن، رایج است. این معمولا با گذشت زمان می گذرد.
عوارض جانبی رایج را می توان با تغییر زمان یا دوز دارو یا با تغییر به داروی دیگری کنترل کرد. با پزشک کودک خود صحبت کنید اگر:

خلق و خوی تحریک پذیر کودک شما از بین نمی رود. دوز دارو ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد. 
به نظر می رسد کودک شما "خیلی خوب" تمرکز می کند یا خیره می شود. این می تواند نشانه مصرف بیش از حد دارو باشد.
سایر داروهای ADHD ممکن است عوارض جانبی متفاوتی داشته باشند که پزشک شما می تواند آنها را توضیح دهد.

داروهای محرک را باید همراه با غذا مصرف کرد که برای معده ملایم‌تر است اما بر نحوه جذب دارو تأثیری ندارد.

چگونه می توانم تصمیم درستی برای درمان فرزندم بگیرم؟
بیشتر کودکان می توانند از رویکرد ترکیبی ADHD بهره ببرند، از جمله:

استراتژی های رفتاری ،
محیط آموزشی مناسب ،
روتین های سالم (تغذیه خوب، خواب، فعالیت بدنی، و نه زمان زیاد صفحه نمایش)، و
دارو . 
تا جایی که می توانید درباره دارو بیاموزید تا بتوانید آگاهانه انتخاب کنید. در مورد هر چیزی که گیج کننده یا نگران کننده است از پزشک خود بپرسید. 

چه کار دیگری می توانم برای کمک به فرزندم انجام دهم؟
مطلع شوید. هرچه می توانید در مورد تمام جنبه های ADHD بیابید.
در مورد خدمات بهداشت روان در منطقه خود، از جمله برنامه های والدین، گروه هایی برای کودکان، و مداخلات فردی برای یادگیری راه های کمک به علائم ADHD اطلاعات کسب کنید . روانشناسان، متخصصان رفتار، درمانگران سلامت روان و برخی از پزشکان می توانند با راهبردهای رفتاری مؤثر به خانواده ها کمک کنند.
از فرزند خود دفاع کنید.   ممکن است لازم باشد به معلم فرزندتان کمک کنید تا ADHD و آنچه برای کمک به فرزندتان توصیه می شود را درک کند. معلمان کمک خواهند کرد تا جنبه های آموزشی برنامه درمانی ADHD فرزند شما را در نظر بگیرند. مشاهدات آنها همچنین می تواند زمانی که کودکان در حال آزمایش یا تنظیم دارو هستند مفید باشد.
در منابع زیر اطلاعات خوبی برای والدین وجود دارد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

تغییر رنگ پوست ناحیه تناسلی، یکی از مشکلات زنان است که در بسیاری از موارد غیر قابل اجتناب و طبیعی است. برخلاف تصور بسیاری از افراد این مسئله همیشه هم به دلیل عدم رعایت بهداشت نیست. عوامل مختلفی در شکلگیری این مشکل نقش دارند، مانند: بارداری، مشکلات هورمونی، ژنتیک، حساسیت به دارو، لباس زیر نامناسب و … . برای رفع این مشکل بهترین روش با کمترین میزان درد و البته نتیجه ای ماندگار، لیزر مونالیزاتاچ است. برای کسب نتیجه مطلوب از این روش، به درمان طی الی 3 جلسه نیاز است. این شیوه کاملا غیر تهاجمی بوده و بدون بی حسی انجام پذیر است. راههای خانگی جوانسازی واژن درمانهای خانگی، معمولا اولین راه انتخابی بسیاری از افراد، برای رفع مشکلات است. اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که نه تنها نتیجه هیچ یک از این روشها تضمینی نیست، بلکه در برخی موارد با عوارض جانبی هم همراه است. در خصوص ناحیه تناسلی، باید به این مسئله اشاره کرد که استفاده از روشهای خانگی برای رفع مشکلاتی از قبیل تیرگی، گشادن شدن واژن و …. احتمالا منجر به عفونت و آسیب دیدگی پوست این ناحیه میشود. برخی از رایجترین روشهای درمان خانگی عبارت هستند از: استفاده از رژیم غذایی سالم (استفاده از مکملهای گیاهی) استفاده از مواد موضعی طبیعی مانند روغن ویتامین ای، آلوئه ورا، روغن نارگیل، سرکه و جوش شیرین و … استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی هزینه جوانسازی واژن چقدر است؟ هزینه انجام این درمان، به عوامل مختلفی بستگی دارد. به عنوان مثال نوع روش درمان (جراحی یا لیزر)، مرکز درمان، پزشک و تعداد جلسات مورد نیاز. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص هزینه لازم برای این درمان، پیشنهاد ما به شما شرکت در یک جلسه مشاوره است. نیاز و هدفتان را برای انجام این درمان مشخص کرده و بهترین روش پیشنهادی را انتخاب نمایید.
برچسب: ،
ادامه مطلب

برای راحت تر کردن شرایط زندگی با همسر دوقطبی باید بدانید چه چیزی محرک شروع دوره های شیدایی یا افسردگی همسرتان است تا بتوانید بهتر از آنها پیشگیری کنید. برخی از این محرک ها عبارتند از:

فقدان خواب کافی
دعوا با عزیزان
تغییر فصل
بارداری و تغییرات هورمونی
از دست رفتن یکی از عزیزان و دوستان
در این شرایط، باید مراقبت بیشتری از سلامت روان همسرتان داشته باشید.

طرز برخورد با همسر دوقطبی در دوره های شیدایی
در طی اپیزودهای شیدایی، بیمار احساس انرژی زیاد، خلاقیت و احتمالا شادی دارد. سریع حرف می زند، کمتر می خوابد و علائم بیش فعالی را از خود نشان می دهد. فرد احساس شکست ناپذیری دارد که می تواند منجر به انجام رفتارهای خطرساز شود.

علائم اپیزودهای شیدایی
برخی از علائم شایع شیدایی عبارتند از:

احساس خوشبینی شدید
تحریک پذیری شدید
ایده های غیر معقول درباره مهارت یا قدرت های درونی، ممکن است دیگران را متهم کنند که به اندازه آنها موفق نبوده اند.
انرژی فراوان
سیل افکار که از یکی به دیگری می پرد
پریشانی حواس
اشکال در تمرکز
بی انگیزگی و قضاوت ضعیف
رفتار بی پروا و بدون فکر کردن در مورد عواقب رفتار
توهم و هذیان (کمتر متداول)
در طی این دوره ها، فرد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است بی پروا عمل کند. بعضی اوقات آنها تا آنجا پیش می روند که زندگی خود یا اطرافیانشان را به خطر بیندازند. به یاد داشته باشید که شخص نمی تواند به طور کامل اعمال خود را در دوره های شیدایی کنترل کند. بنابراین نمی توانید با استدلال او را قانع کنید.

علائم هشدار دهنده دوره های شیدایی
پیش از تصمیم گیری برای ازدواج و زندگی با همسر دوقطبی باید از علائم هشداردهنده دوره های شیدایی آگاهی داشته باشید تا بتوانید واکنش مناسب داشته باشید. بیماران ممکن است علائم متفاوتی داشته باشند، اما برخی از متداول ترین آنها عبارتند از:

بهبود ناگهانی در خلق و خو
حس خوش بینی غیر واقعی
بی تابی و تحریک پذیری ناگهانی
افزایش انرژی و پرحرفی
بیان ایده های غیر معقول
خرج کردن پول به صورت بی پروا یا غیرمسئولانه
کمک کردن به همسر دوقطبی در دوره های شیدایی
واکنش شما در برابر همسر دوقطبی تان به شدت دوره شیدایی بستگی دارد. در برخی موارد، پزشک توصیه به افزایش دوز دارو، مصرف داروی متفاوت یا حتی بستری در بیمارستان برای درمان می کند.

او را تشویق به استراحت و خوابیدن کنید. بیمار دوقطبی در دوره سرخوشی معتقد است که بیش از ۲-۳ ساعت به خواب نیاز ندارد و این بی خوابی همه چیز را بدتر می‌کند. به یاد داشته باشید که قانع کردن بیمار برای بستری در بیمارستان کار ساده ای نیست. چراکه بیمار در دوره های شیدایی احساس بسیار خوبی دارد و مشکلی در خود نمی بیند. از قبل در مورد علائم نیاز به بستری در بیمارستان یا مراجعه به پزشک با او صحبت کنید.

در طول دوره های سرخوشی، پیاده روی و ورزش کردن می تواند راه خوبی برای تخلیه انرژی مضاعف فرد دوقطبی باشد و فرصت خوبی هم برای صحبت کردن فراهم کند. او را برای چند بار در هفته به این کار دعوت کنید.

ازدواج با زن دوقطبی یا مرد دوقطبی پر از ریسک و عواقب تصمیمات آنی بیمار است. به طور کلی، سعی کنید از پر و بال دادن به ایده های غیر واقعی همسرتان خودداری کنید، چرا که احتمال انجام رفتارهای پرخطر را از سوی او افزایش می دهد.

در طول دوره های سرخوشی، فرد ممکن است رفتار‌های تکانشی مثل مصرف مواد، الکل، خریدهای بیش از حد و برداشتن پروژه های سنگین داشته باشد.

سعی کنید تا می توانید این رفتارهایش را کنترل کنید. کارت بانکی و پول را از دسترس او خارج کنید و تا حد امکان بر رفتارهای او در طول روز کنترل نامحسوس داشته باشید. به آرامی با او حرف بزنید و او را تشویق کنید که برای حرف زدن در مورد تغییر علائم با روانپزشک خود مشورت کند.

 

برچسب: ،
ادامه مطلب

برای اینکه یک محصول به یک دارو تبدیل شود و توسط پزشک تجویز شود، باید آزمایش های دقیقی را انجام داد تا عملکرد و ایمنی آن را اثبات کند. هیچ کرم تنگ کننده واژنی در نسخه های تجویزی وجود ندارد و هیچ آزمایش بالینیی که ثابت کند ایمن یا موثر هستند،به اثبات نرسیده است.

اگر چه برخی از زنان ممکن است واژن خود را پس از اعمال این کرم ها،تنگ تر احساس کنند، اما احتمالا بیشتر شبیه اثر یک دارونما است، یا ممکن است احساس اصطکاک بیشتری داشته باشد، زیرا مواد تشکیل دهنده کرم می تواند باعث خشک شدن موکوس موجود روی دیوارهای واژینال شود.

نوشته های مرتبط
 
هزینه ترمیم پرده بکارت

آذر 20, 1400
یکی از مواد تشکیل دهنده موجود در بسیاری از این کرم ها و ژل ها، منجکانی است، همچنین به عنوان oak gall شناخته می شود (که عنصر کلیدی در ژل تنگ کننده یV است)، که ادعا می شود واژن را سفت و خشک می کند.

خشک کردن واژن چیز خوبی نیست. کاهش روان بودن واژن می تواند منجر به مقاربت جنسی دردناک و حتی آسیب بافتی شود که می تواند خطر ابتلا به عفونت و التهاب را افزایش دهد.

 سخنرانی مری جین مینسین، استاد بالینی زنان و زایمانو علوم باروری در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، گفت: “من به طور قطع میدانم هیچ کرمی که واژن شما را تنگ کند، وجود ندارد.”

پس خودتان تصمیم بگیرید!

عوارض جانبی کرم ها و ژل های تنگ کننده ی واژن چیست؟
در بسیاری از موارد، زنان از این کرم ها استفاده می کنند و هیچ اثر مثبت یا منفی ای را متوجه نمی شوند. با این حال، برای برخی از زنان،استفاده از کرم های تنگ کننده واژن می تواند باعث تحریک، عفونت یا واکنش آلرژیک به مواد تشکیل دهنده ی موجود در آن محصول شود.

کرم ها و ژل هایی که به عنوان قابض کار می کنند ، واژن را خشک می کنند و می توانند خطر سایش در بافت واژن را افزایش دهند. این سایش می تواند مقاربت جنسی را دردناک تر کرده،خطر ابتلا به STI و عفونت را افزایش دهد.

برخی از مارک های ژل تنگ کننده حاوی گلیسیرین هستند،همچنین ماده ای نیز در برخی از روان کننده ها یافت می شود. گلیسیرین از شکر مشتق شده است و اگر محصولاتی را که حاوی گلیسیرین هستند به واژن خود بزنید، می تواند در بدن تخمیر شود و به طور بالقوه؛ عوارض جانبی مانند عفونت های مخمری یا باکتریایی را ایجاد می کند.

اگر به شواهد بیشتری مبنی بر بد بودن ایده ی استفاده از ژل ها و کرم های تنگ کننده واژن نیاز دارید ، بررسی های آمازون را جستجو کنید.فقط با یک جستجوی سریع ، صدها مورد بررسی  one-star ، که از زنانی که هیچ اظاهری از اسیب نداشتند، تا زنانی که در نتیجه استفاده از محصولات لکه بینی دردناک ، عفونت های مخمر ، خارش و تحریک داشته اند،نشان داده می شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب

کنترل علایم اختلال اضطراب
 این نکات می توانند به شما در کنترل علایم اضطرابی کمک کننده باشد:

در مورد بیماری خود بیشتر بدانید

هرچه میزان آگاهی شما از اضطراب و بیماری خودتان بیشتر باشد، به همان میزان شما می توانید به درمان خود کمک نمایید. هر چقدر می توانید در مورد اضطراب مطالعه کنید و هر سوالی که در مورد اضطراب و درمان آن دارید از پزشک خود بپرسید. آگاهی بیشتر باعث کاهش علایم و درمان بهتر می شود.

درمان خود را قطع نکنید

قطع درمان به ویژه اگر ناگهانی و یکباره صورت بگیرد، می تواند باعث برگشت علایم و سختی در درمان شود. درمان خود را قطع نکنید.

داروها و غذاهای محرّک را قطع کنید

قهوه، چای، کولا، نوشابه های انرژی زا و شکلات می توانند علایم اضطراب را افزایش دهند. سعی کنید در زمان فعال بودن بیماری یا در دوره درمان از این غذاها و نوشیدنی ها استفاده نکنید.

الکل و داروهای محرک را قطع کنید

حواستان باشد که الکل و مواد روانگردان می توانند علایم شما را تشدید کنند. لذا لازم است در صورت داشتن اضطراب از مصرف این مواد پرهیز نمایید. با توجه به اثرات گذرای این ترکیبات در کاهش اضطراب مصرف این ترکیبات در زمان اضطراب می تواند به اعتیاد و مصرف بیش از حد این داروها منجر می شود.

غذای مناسب

گرسنگی می تواند اضطراب را افزایش دهد. اگر حملات اضطرابی دارید لازم است گرسنگی نداشته باشید.

ورزش

یکی از بهترین روش ها برای کاهش اضطراب ورزش است. ورزش با تغییر فرایندهای داخل مغزی می تواند باعث کاهش استرس و اضطراب گردد. به ویژه ورزشهای هوازی و گروهی بسیار کمک کننده هستند.

خواب مناسب

متأسفانه میزان اختلالات خواب در افراد مضطرب زیاد است و از سوی دیگر اختلال در خواب هم می تواند بیماریهای اضطرابی را افزایش دهد و تشدید نماید. خواب مناسب به ویژه خواب شبانه می تواند در بهبود اضطراب کمک کننده باشد.

مدیتیشن و کاهش استرس

یاد گرفتن روشهای کنترل استرس و مدیتیشن می توانند به کاهش اضطراب کمک کننده باشند.

افکار خود را بنویسید

در انتهای روز افکار خود و کارهایی که در طول روز داشتید را یادداشت کنید. این کار باعث می شود تا شما ذهنیات خود را بیرون بریزید و در طول شب و خواب با این افکار درگیر نباشید.

داشتن ذهنیات خوب

یادآوری و مرور خاطرات و حوادث ناگوار قدیمی می تواند موجب تشدید و پایداری اضطراب گردد. لازم است تا نشخوار ذهنی نداشته باشید. نشخوار ذهنی به معنی مرور مدام خاطرات ناخوشایند و درگیری مدام ذهنی با آن است.

داشتن افکار و یادآوری خاطرات خوب و خوشایند در کاهش اضطراب، اگرچه سخت ولی بسیار کمک کننده است.

اجتماعی باشید

ارتباط با افراد دیگر، حتی از طریق تلفن، چت و شبکه های اجتماعی می تواند در کاهش اضطراب کمک کننده باشد. افرادی که منزوی هستند و از گروههای اجتماعی پرهیز می کنند، اضطراب بیشتری خواهند داشت.

گروه درمانی

بودن در جمع افرادی که تفکرات مشابهی دارند، می تواند به احساس هم دردی و بهبود علایم کمک کند. صحبت با افرادی که احساسات مشابهی دارند و تجربیات مشابهی داشته اند می تواند به شما کمک کند.

از داروهای گیاهی و غیر استاندارد پرهیز کنید

بسیاری از داروهای گیاهی و اصطلاحاً سنتی با توجه به اینکه ترکیبات شیمیایی ناشناخته و محرک دارند ممکن است علایم شما را تشدید کنند. در مورد این داروها با پزشک خود مشورت نمایید.

اختلالات اضطرابی بسیار شایع، اذیت کننده و آزار دهنده هستند و می توانند به راحتی موجب اختلال در زندگی شوند. بسیاری از افراد متأسفانه در همان گام اول گیر می کنند و در صدد درمان و کنترل اضطراب نیستند. این امر می تواند موجب مزمن شدن بیماری و بدتر شدن اوضاع شوند. به همین دلیل آشنایی با این علایم و درمان آنها بسیار مهم است. 

برچسب: ،
ادامه مطلب

ریسک فاکتورها بعد انکار ناپذیر هر نوع عمل جراحی می باشند. با توجه به حساسیت فوق العاده بالای ناحیه تناسلی، احتمال بروز عوارض نامطلوب نیز بیشتر خواهد بود.

هرگونه اعمال تغییر ناشیانه و نادرست در ناحیه تناسلی می تواند عواقب ناگوار و حتی جبران ناپذیر را به همراه داشته باشد.

در ادامه به معرفی عوارض احتمالی و شایع بعد از جراحی زیبایی ناحیه تناسلی پرداخته ایم:

عفونت بعد از عمل لابیاپلاستی
ابتلا به عفونت عارضه ای رایج و محتمل می باشد. جراحی لابیاپلاستی به منظور کوچک کردن لابیاها و مشکلات ناشی از آن صورت می پذیرد.

عمل لابیاپلاستی با لیزر یا جراحی، مراقبت های مختص به خود را دارد که بیمار باید آن ها را مد نظر قرار دهد. مراقبت های بعد از لابیاپلاستی از جمله مواردی است که می تواند مانند سدی محکم در برابر ابتلا به عفونت یا هر عارضه ی نامطلوب دیگر، عمل کند.

به خاطر داشته باشید شیوه ی انجام عمل لابیاپلاستی نیز بسیار مهم است. تخصص پزشک و تجربه ی آن باعث کنترل و مدیریت روند جراحی و کسب نتایج ایده آل از آن می شود.

کاهش حس جنسی بعد از جراحی زیبایی
یکی از مزایای مطرح و قابل توجه برای انواع جراحی های زیبایی ناحیه تناسلی، تقویت میل جنسی و روابط احساسی زوجین می باشد.

ولی با توجه به اینکه ناحیه تناسلی اعصاب حسی فراوانی دارد، بنابراین سهل انگاری در جراحی های واژن می تواند نتایج معکوس به دنبال داشته باشد.

جراح زیبایی زنان؛ باید نیاز بیمار را بشناسد و متناسب با آن بهترین راه برای برطرف شدن عیوب ظاهری ناحیه تناسلی و کمک به جوانسازی واژن را انتخاب نماید.

 
 

عوارض تزریق فیلر به واژن
فیلرها ساخته دست بشر هستند و از مواد مختلفی تشکیل شده اند. نقش فیلرها کمک به برجسته سازی و حتی رفع چین و چروک پوستی می باشد.

اگر فیلرهای مورد استفاده در جوانسازی ناحیه تناسلی؛ بی کیفیت و نامرغوب باشند، باعث تحریک سیستم ایمنی بدن بیمار می شوند.

این تحریکات پاسخ های دفاعی سیستم ایمنی را به دنبال دارند. زیرا بدن بیمار ماده ی تزریقی را بعنوان یک محرک و بیگانه تلقی می کند و نسبت به آن واکنش های دفاعی از خود نشان می دهد.

عوارض روحی
عوارض جراحی زیبایی ناحیه تناسلی تنها مختص به مشکلات جسمانی یا حتی جنسی نمی شود. بلکه در مواقعی فرد متقاضی از ظاهر ناحیه ی تناسلی خود بعد از عمل جراحی ناراضی است و از این رو دچار مشکلات روحی می شود.

به طور مثال؛ اسکارهای ناشی از عمل جراحی، ماندن جای بخیه ها، دفورمیتی ناحیه تناسلی بعد از عمل و… از جمله مشکلات رایجی هستند که می توانند بیمار را از نظر روحی تحت الشعاع قرار دهند و موجب آزردگی خاطر او شوند.

پیشگیری از عوارض جراحی زیبایی ناحیه تناسلی
با این حال عوارض جراحی زیبایی زنان تنها منوط به روند جراحی و شیوه ی کار پزشک متخصص نیست!!! مواردی نیز وجود دارد که بیمار به دلیل عدم توجه به مراقبت های بعد از عمل جراحی و بی تفاوت بودن به بهداشت فردی، دچار عوارض نامطلوب شده است.

بنابراین برای مقابله با عوارض نامطلوب بعد از عمل جراحی زیبایی ناحیه تناسلی لازم است به دو نکته ی کلیدی و اساسی توجه نمایید:

انتخاب بهترین جراح زیبایی زنان
رعایت نکات مراقبتی و بهداشتی بعد از عمل زیبایی

برچسب: ،
ادامه مطلب

پرینورافی را جراحی و ایجاد اصلاحات در ناحیه پرینه معرفی می کنند. اگر نمی دانید ” پرینه ” به چه بخشی گفته می شود در تعریفی ساده باید بگوییم که پرینه در واقع حد فاصل دهانه واژن با مقعد است که اغلب بر اثر زایمان طبیعی دچار پارگی خواهد شد. این جراحی را در اصلااح پزشکی پرینورافی می گویند.

بانوان می توانند این جراحی را با ایجاد بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی انجام دهند که در طی آن دیواره های پشتی واژن به یکدیگر نزدیک شده و به هم متصل می شوند.

نکته ای که در این جراحی لازم به ذکر است این است که جراحی پرینورافی برای بانوانی مناسب است که دارای گشاد شدن واژن در نواحی عمقی نیستند، چراکه این جراحی می تواند تنها تا 2 الی 3 سانتی متری دهانه واژن را تنگ کند. اگر بانون نیازمند تنگی واژن در نواحی عمیق تر هستند باید از جراحی واژینوپلاستی استفاده کنند. این جراحی برای گشاد شدگی نواحی عمقی واژن مناسب تر خواهد بود.

مدت زمانی که برای انجام این جراحی در نظر گرفته اند بسته به میزان آسیب ناحیه پرینه از 1 تا 1 ساعت و نیم خواهد بود.

جراحی پرینورافی برای شما مناسب نخواهد بود!
با وجود تمامی محسنات این روش در جوانسازی واژن، انجام آن برای تمایمی بانوان مناسب نیست. از جمله این افراد:

بانوانی که باردار هستند.
بانوانی که می خواهند در چند ماه آینده برای بارداری اقدام کنند.
بانوانی از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردارند.
بانوانی که به بیماری مشخصی مبتلا هستند.
بانوانی که به حساست مشخصی مبتلا هستند.
چطور برای جراحی پرینورافی آماده شوید
برای انجام این جراحی به ظاهر ساده نیازمند بررسی های پزشکی جدی خواهید بود. برای مثال:

باید قبل از جراحی معاینه شوید.
باید آزمایش انعقاد خون و آزمایش پاپ اسمیر انجام دهد.
باید در صورت ابتلا به عفونت ابتدا آن را درمان کنید.
باید از نظر میزان ترشح هورمونی مورد بررسی قرار گیرید.
باید از نظر روحی و روانی در وضعیت نرمال قرار داشته باشید.
باید از چگونگی این جراحی و مراقبت های بعد از آن کاملا اطلاع داشته باشید.

پرینورافی برای په افرادی مناسب است؟
این جراحی را افرادی که در زیر اشاره خواهیم کرد می توانند انجام دهند:

بانوانی که در سنین بالا قرار دارند.
بانوانی که زایمان های متعدد طبیعی را تجربه کرده اند.
بانوانی که به لحاظ ژنتیکی دچار شل شدگی عضلات واژن هستند.
بانوانی که رابطه جنسی لذت بخشی ندارند.
بانوانی که در رسیدن به **** دچار مشکل هستند.
بانوانی که به جهت گشاد شدن واژن در معرض ابتلا به عفونت های واژن هستند.
آیا جراحی پرینورافی نیازمند مراقبت است؟
این جراحی نیز به مانند تمامی جرای ها نیازمند رعایت برخی نکات خواهد بود که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:

استراحت 5 تا 7 روزه برای بهبودی زخم ها
اجتناب 6 تا 8 هفته ای از برقراری رابطه جنسی
انجام حرکات ورزشی جهت تقویت عضلات لگنی
اجتناب از مصرف مواد غذایی که یبوست به همراه دارد.
مصرف به موقع دارو های تجویزی
مراقبت از نواحی جراحی و خشک نگه داشتن آن

برچسب: ،
ادامه مطلب