هورمون هاي توليد مثل
هيپوتالاموس (ناحيه اي در مغز) و غده هيپوفيز< a i=4> هورمون هاي توليد مثل را تنظيم مي كند. غده هيپوفيز اغلب به عنوان غده اصلي شناخته مي شود زيرا نقش مهمي در بسياري از عملكردهاي حياتي دارد كه بسياري از آنها نياز به هورمون دارند.
در زنان، شش هورمون كليدي به عنوان پيام رسان هاي شيميايي عمل مي كنند كه سيستم توليد مثل را تنظيم مي كنند:
هيپوتالاموس ابتدا هورمون آزاد كننده گنادوتروپين (GnRH) ترشح مي كند.
اين ماده شيميايي به نوبه خود غده هيپوفيز را براي توليد هورمون محرك فوليكول (FSH) و .
استروژن، پروژسترون و هورمون مردانه تستوسترون به دستور FSH و LH توسط تخمدان ها ترشح مي شود و گروه هورموني لازم براي سلامت باروري را تكميل مي كند.
مشخص نيست كه چه چيزي باعث ايجاد فيبروم مي شود، اما به نظر مي رسد استروژن و پروژسترون نقش عمده اي در رشد آنها دارند. فيبروم ها پس از يائسگي، زماني كه سطح استروژن كاهش مي يابد، كاهش مي يابند.
عوامل خطر
فيبروم رحم شايع ترين تومور است كه در اندام هاي تناسلي زنانه يافت مي شود.
سن
فيبروم ها در زنان از 30 سالگي تا اوايل 50 سالگي بيشتر ديده مي شود. (بعد از يائسگي، فيبروم ها تمايل به كوچك شدن دارند.) حدود 20 تا 40 درصد از زنان 35 ساله و بالاتر فيبروم هايي با اندازه قابل توجهي دارند كه باعث ايجاد علائم شوند.
نژاد و قوميت
فيبروم رحم به ويژه در زنان آفريقايي آمريكايي شايع است و اين زنان در سنين پايين تري نسبت به زنان سفيدپوست به آن مبتلا مي شوند. فيبروم در زنان آفريقايي آمريكايي معمولاً در زمان تشخيص بزرگتر از زنان سفيدپوست است و علائم شديدتري ايجاد مي كند.
سابقه خانوادگي
سابقه خانوادگي (داشتن مادر يا خواهري كه فيبروم داشته است) ممكن است خطر را افزايش دهد.
ساير عوامل خطر احتمالي
چاقي و فشار خون بالا ممكن است با افزايش خطر فيبروم همراه باشد. سطوح پايين ويتامين D نيز با افزايش خطر فيبروم رحم همراه است.
عوارض
تاثير بر باروري
به نظر مي رسد كه اكثر فيبروم ها تنها تأثير كمي بر باروري زنان دارند. ناباروري زنان معمولاً به دليل عوامل ديگري غير از فيبروم است.
تاثير بر بارداري
فيبروم ممكن است عوارض بارداري و خطرات زايمان را افزايش دهد. اينها ممكن است شامل موارد زير باشد:
زايمان سزارين به دليل مشكلات حين زايمان. سزارين ممكن است با كار كردن در اطراف فيبروم هاي ديواره رحم پيچيده شود.
نمايش بريچ (كودك وارونه وارد كانال زايمان مي شود و ابتدا پاها يا باسن بيرون مي آيد).
زايمان زودرس و سقط جنين.
جفت سرراهي (جفت دهانه رحم را مي پوشاند).
خونريزي بيش از حد پس از زايمان (خونريزي پس از زايمان).
كم خوني
كم خوني به دليل كمبود آهن ممكن است در صورتي كه فيبروم ها باعث خونريزي بيش از حد شوند ايجاد شود. فيبروم هاي كوچك و زير مخاطي به احتمال زياد باعث خونريزي غيرطبيعي شديد مي شوند.
بيشتر موارد كم خوني خفيف است و با تغييرات رژيم غذايي و مكمل هاي آهن قابل درمان است. با اين حال، كم خوني طولاني مدت و شديد كه درمان نمي شود مي تواند باعث مشكلات قلبي شود.
مشكلات ادرار و روده
فيبروم ها مي توانند مثانه را فشار داده و فشار دهند و منجر به نياز مكرر به ادرار شود.
فيبرومهاي بزرگ كه به مثانه فشار ميآورند گهگاه منجر به عفونتهاي دستگاه ادراري ميشوند. اگر مجراي ادرار (خروجي مثانه) تحت فشار يا مسدود باشد، ممكن است احتباس ادرار رخ دهد. فشار بر حالب ها ممكن است باعث انسداد مجاري ادرار و آسيب كليه شود.
فشار روي روده ممكن است منجر به يبوست شود.
سرطان رحم (آندومتر).
هر فيبروم پتانسيل نادري براي سرطاني (بدخيم) شدن دارد. با اين حال، اكثريت قريب به اتفاق فيبروم ها غير سرطاني (خوش خيم) هستند. فيبروم هاي بعد از يائسگي بيشترين خطر سرطاني شدن را دارند، به خصوص اگر به رشد خود ادامه دهند. زناني كه در دوران يائسگي به سر مي برند نياز به نظارت دقيق بر فيبروم هاي خود دارند. پزشكان اغلب توصيه مي كنند كه هر فيبروم در حال رشد را پس از يائسگي از بين ببريد.
برچسب: ،
ادامه مطلب