پزشک ملت

تنگی کانال نخاعی یک مشکل شایع در پیری ستون فقرات است. تنگی به معنای تنگ شدن فضای اطراف نخاع است. برآمدگی دیسک‌ها و رشد بیش از حد استخوان‌ها و رباط‌ها همگی می‌توانند به باریک شدن کمک کنند، که به اعصاب فشار می‌آورد و باعث درد می‌شود. در برخی موارد، همجوشی می تواند بخشی از راه حل باشد.

در اینجا علائم تنگی وجود دارد:

درد هنگام ایستادن که با نشستن بهتر می شود
دردی که وقتی به عقب خم می‌شوید بدتر می‌شود اما وقتی به جلو خم می‌شوید کاهش می‌یابد
درد در کشاله ران، باسن، و بالای ران، اما درد در پشت پاها منتشر نمی شود.
اگر اقدامات محافظه کارانه مانند مسکن ها و فیزیوتراپی درد را کنترل نمی کند و بر توانایی شما برای دور زدن تأثیر می گذارد، جراحی ممکن است ارزش بررسی را داشته باشد.

رایج ترین روش برای تنگی، لامینکتومی نام دارد که شامل برداشتن صفحه استخوانی (لامینا) پشت مهره است. این کار فضای بیشتری را برای اعصاب نخاعی باز می کند. دکتر اطلس می‌گوید: «این یک روش ساده‌تر است که به همان اندازه مؤثر است، اما ایمن‌تر از فیوژن است و ۸۰ تا ۹۰ درصد درد را تسکین می‌دهد».

بدون لغزش؟ بدون فیوژن
فقط در صورتی که مهره نسبت به همسایه خود به سمت جلو لیز خورده باشد، برای تنگی نخاعی فیوژن باید در نظر گرفته شود، وضعیتی به نام اسپوندیلولیستزیس. دکتر اطلس می گوید: «اگر نمی توانید آن را در عکس برداری با اشعه ایکس ببینید و دچار تنگی نخاع هستید، باید لامینکتومی کنید. "اگر پزشک شما فیوژن را توصیه می کند، حتی اگر شما اسپوندیلولیستزیز ندارید، نظر دوم را دریافت کنید."

به خصوص در مورد همجوشی های "پیچیده" که شامل اتصال بیش از دو مهره به سخت افزار است، مراقب باشید. اینها خطرات این روش را افزایش می دهد. دکتر اطلس می گوید در افراد مسن که به جای لامینکتومی ساده، فیوژن پیچیده دارند، خطر مرگ از حدود دو یا سه مرگ به ازای هر 1000 عمل به 10 تا 20 مرگ در هر 1000 افزایش می یابد. این یک جهش قابل توجه است.

مانند هر روش جراحی، همجوشی ستون فقرات با خطرات و همچنین مزایای بالقوه همراه است. به جای انداختن تاس با جراحی "آخرین راه حل"، مطمئن شوید که علت درد چیست و آیا فیوژن گزینه معقولی است یا خیر.