پزشك ملت

در ادامه مراقبت هاي دوران بارداري به صورت هفته به هفته بررسي مي گردد.

مراقبت هاي سه ماهه اول بارداري (تا هفته دوازدهم بارداري)
تشكيل پرونده

در هفته هاي ابتدايي بارداري لازم است كه وضعيت و شرح حال مادر به صورت دقيق ثبت شده و پرونده وي تشكيل گردد؛ اين كار براي پايه گذاري معاينات و آزمايشات بعدي بسيار مهم خواهد بود. در پرونده مادر موارد زير ثبت مي گردد:

مشخصات و شرح حال
وضعيت بارداري فعلي
تعيين سن دقيق بارداري
وضعيت تغذيه و رژيم غذايي
سابقه بارداري هاي قبلي
اختلالت ژنتيكي خانوادگي
سابقه مصرف سيگار، الكل، موارد مخدر
تخمين زمان زايمان (EDC)
آخرين دوره قاعدگي (LMP)
معاينه باليني

اندازه گيري قد و وزن
BMI (شاخص توده بدني)
وضعيت عمومي
سابقه بيماري هاي زمينه اي (قلب، تيروئيد، ريه، پستان،دهان و دندان، معاينه‌ي واژن و لگن)

 

براي ارتباط با دكتر لابياپلاستي اينجا كليك كنيد

مكمل دارويي

 
آزمايش هاي لازم

HBغير مجاز مي باشد, HIV, CBC, BG, Rh, U/A, U/C, Crea، ديابت، فشار خون

مشاوره

در زمينه هاي بعداشت فردي، جنسي، رواني، دهان و دندان، تغذيه، مكمل‌هاي دارويي، عدم مصرف سر خود داروها و الكل و دخانيات لازم است كه براي والدين علي الخصوص مادر ماشوره ها و دستوالعمل هاي لازم شرح داده مي شود.

واكسيناسون

در صورت لزوم واكسن آنفولانزا تزريق مي شود.

مكمل دارويي

مصرف اسيدفوليك (از ابتداي تا انتهاي بارداري) روزانه به ميزان 400 ميكروگرم و در بارداري‌هايي كه سابقه ناهنجاري دارند بايد بيشتر و به ميزان 4 ميلي‌گرم مصرف گردد.
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

افسردگي مي تواند هر كسي را تحت تاثير قرار دهد - از جمله كودكان و بزرگسالان. زنان و افرادي كه در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است، بيشتر از مردان و افرادي كه در بدو تولد مرد هستند، در معرض افسردگي هستند.

داشتن برخي عوامل خطر احتمال ابتلا به افسردگي را افزايش مي دهد. به عنوان مثال، شرايط زير با نرخ بالاتر افسردگي مرتبط است:

بيماري هاي عصبي مانند بيماري آلزايمر و بيماري پاركينسون.
سكته مغزي
مولتيپل اسكلروزيس .
اختلالات تشنجي .
سرطان.
دژنراسيون ماكولا .
درد مزمن .
 
افسردگي چقدر شايع است؟
افسردگي شايع است. محققان تخمين مي زنند كه تقريباً 7 درصد از بزرگسالان در ايالات متحده هر ساله دچار افسردگي مي شوند. بيش از 16 درصد از بزرگسالان ايالات متحده - حدود 1 نفر از هر 6 نفر - در مقطعي از زندگي خود افسردگي را تجربه مي كنند.

با اين حال، محققان بر اين باورند كه اين تخمين ها كمتر از واقعيت است، زيرا بسياري از افراد براي علائم افسردگي به دنبال كمك پزشكي نيستند و تشخيص داده نمي شوند.

تقريباً 4.4 درصد از كودكان در ايالات متحده افسردگي دارند.
علل و عوامل خطر
افسردگي باليني يك بيماري مزمن است، اما معمولاً در دوره‌هايي رخ مي‌دهد كه مي‌تواند چندين هفته يا چند ماه طول بكشد.
علائم افسردگي چيست؟
علائم افسردگي بسته به نوع آن مي تواند كمي متفاوت باشد و از خفيف تا شديد متغير باشد. به طور كلي علائم عبارتند از:

احساس بسيار غمگين، نااميدي يا نگراني. كودكان و نوجوانان مبتلا به افسردگي ممكن است تحريك پذير باشند تا غمگين.
لذت نبردن از چيزهايي كه قبلا باعث شادي مي شد.
به راحتي عصباني يا نااميد شدن.
خوردن زياد يا كم، كه ممكن است منجر به افزايش وزن يا كاهش وزن شود.
مشكل در خواب ( بي خوابي ) يا خواب زياد ( هيپرخوابي ).
داشتن انرژي كم يا خستگي
داشتن زمان دشواري در تمركز، تصميم گيري يا به خاطر سپردن چيزها.
تجربه مشكلات جسماني مانند سردرد، معده درد يا اختلال عملكرد جنسي .
داشتن افكار خودآزاري يا خودكشي.
اگر شما يا يكي از عزيزانتان به فكر خودكشي هستيد، 988 را با تلفن خود شماره گيري كنيد تا به خط زندگي خودكشي و بحران برسيد. شخصي براي كمك به شما 24 ساعته در دسترس خواهد بود.

 
چه چيزي باعث افسردگي مي شود؟
محققان علت دقيق افسردگي را نمي دانند. آنها فكر مي كنند كه عوامل متعددي در توسعه آن نقش دارند، از جمله:

شيمي مغز : عدم تعادل انتقال دهنده هاي عصبي ، از جمله سروتونين و دوپامين ، به ايجاد افسردگي كمك مي كند.
ژنتيك : اگر يكي از بستگان درجه يك (والدين بيولوژيكي يا خواهر و برادر) مبتلا به افسردگي داريد، احتمال ابتلاي شما به اين بيماري سه برابر بيشتر از جمعيت عمومي است. با اين حال، شما مي توانيد بدون سابقه خانوادگي افسردگي داشته باشيد.
رويدادهاي استرس زا در زندگي : تجربيات دشوار مانند مرگ يكي از عزيزان، ضربه روحي، طلاق، انزوا و عدم حمايت مي تواند باعث افسردگي شود.
شرايط پزشكي : درد مزمن و شرايط مزمن مانند ديابت مي تواند منجر به افسردگي شود.
دارو : برخي از داروها مي توانند به عنوان يك عارضه جانبي باعث افسردگي شوند. مصرف مواد از جمله الكل نيز مي تواند باعث افسردگي يا بدتر شدن آن شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب

خطرات مرتبط با سن بالاي مادر وجود دارد كه با سن 40 سال و بالاتر تعريف مي شود

بسياري از زنان باردار شدن را تا 30 و 40 سالگي به تعويق مي اندازند، اما خطراتي در ارتباط با بارداري و سن بالاي مادر وجود دارد.براي ارتباط با دكتر جراحي زيبايي واژن در تهران اينجا كليك كنيد

 

براي اولين بار سن مادر افزايش مي يابد
در سال 1999، ميانگين سني مادران اولين بار در اين كشور 24 سال بود. تا سال 2014، اين تعداد به 26 افزايش يافت. داده هاي مربوط به همان سال نشان داد كه 9.1 درصد از مادراني كه براي اولين بار در اين كشور سن داشتند، بالاي 35 سال سن داشتند.

دلايل متعددي وجود دارد كه زنان را به تاخير مي اندازد. تحصيلات، پيشرفت شغلي، انتظار براي ملاقات با فرد مناسب و امور مالي تنها تعدادي از عوامل افزايش سن مادر هستند. و در حالي كه مزايايي وجود دارد (ثبات مالي، بلوغ، انعطاف پذيري برنامه كاري)، خطرات سلامتي مرتبط با تاخير در فرزندآوري نيز وجود دارد.

 

خطرات مرتبط با بارداري و سن بالاي مادر
مطمئناً ممكن است يك زن در دهه 30 يا حتي 40 سالگي فرزند سالمي داشته باشد، اما ممكن است باردار شدن دشوارتر باشد و خطر عوارض بيشتر باشد.

توانايي يك زن براي توليد مثل در حدود 32 سالگي شروع به كاهش مي كند و از آنجا به طور طبيعي پيشرفت مي كند. در حدود سن 37 سالگي، كاهش سريعتر مي شود، در درجه اول به دليل كاهش كيفيت و كميت تخم مرغ. در سن 44 سالگي، اكثريت قريب به اتفاق زنان ديگر بارور نيستند.

بارداري در زناني كه در سنين بالاتر مادري قرار دارند، احتمالاً دشوارتر است و تمام بارداري‌هاي زنان بالاي 35 سال پرخطر در نظر گرفته مي‌شوند. عواملي كه بارداري مادران مسن را خطرناك تر مي كند عبارتند از:

 

تخمك هاي بي كيفيت و قديمي كه ممكن است منجر به كيفيت پايين جنين و ناهنجاري هاي كروموزومي از جمله سندرم داون شود.
مادران مسن تر به احتمال بيشتري به بيماري هاي قبلي مانند ديابت و فشار خون بالا مبتلا هستند
خطر بيشتر سقط جنين و سقط جنين
احتمال ابتلا به عوارض بارداري مانند ديابت بارداري و فشار خون بالا (پره اكلامپسي و اكلامپسي) بيشتر است.
افزايش خطر كم وزني هنگام تولد
خطر بيشتر زايمان زودرس و مرده
احتمال ابتلا به عوارضي مانند جفت سرراهي كه نياز به سزارين دارد بيشتر است
نرخ چندقلوها در مادران مسن تر (استفاده از فناوري توليد مثل شانس را افزايش مي دهد)
 

مراحل بارداري سالم بعد از ۴۰ سالگي
مديريت مامايي براي زنان در سنين بالا بسيار مهم است. زنان 40 ساله و بالاتر كه مايل به باردار شدن هستند بايد اقدامات زير را انجام دهند:

 

يك قرار ملاقات قبل از بارداري با OBGYN تعيين كنيد
اگر حاملگي در طي 6 ماه از تلاش رخ نداده باشد، مشاوره با متخصص باروري - متخصص غدد توليد مثل - ضروري است. برخي از زنان بالاي 40 سال ترجيح مي دهند زودتر به پزشك باروري مراجعه كنند
اقداماتي را براي محافظت از سلامت انجام دهيد: سالم غذا بخوريد، وزن سالمي داشته باشيد، عادات بد بهداشتي مانند سيگار كشيدن يا نوشيدن الكل را كنار بگذاريد و به يك برنامه ورزشي منظم پايبند باشيد.
مراقب تمام قرارهاي قبل از تولد باشيد
 

نظارت بر بارداري پرخطر
از آنجايي كه همه حاملگي هاي بعد از 35 سالگي پرخطر در نظر گرفته مي شوند، ممكن است تعدادي آزمايش خاص توصيه شود از جمله:

 

آزمايش اولتراسوند  - ممكن است شامل سونوگرافي با وضوح بالا يا سه بعدي براي ارزيابي سلامت و رشد جنين باشد.
نمونه برداري از پرزهاي كوريوني (CVS) – از بافت گرفته شده از جفت براي آزمايش شرايط ژنتيكي و ناهنجاري هاي كروموزومي استفاده مي كند.
آمنيوسنتز - از مايع آمنيوتيك گرفته شده از رحم براي آزمايش ناهنجاري هاي ژنتيكي و بلوغ رشد جنين استفاده مي كند.
مطالعات جريان خون داپلر - براي نظارت بر كم خوني و رشد جنين استفاده مي شود
آزمايشات خون و/يا آزمايشگاهي مادر - براي بررسي عفونت يا ساير شرايط سلامتي
كوردوسنتز  كه نمونه‌گيري خون بند ناف از راه پوست (PUBS) نيز ناميده مي‌شود، از نمونه خون جنين گرفته شده از بند ناف براي آزمايش شرايط ژنتيكي استفاده مي‌كند.
 

زناني كه به دليل سن بالاي مادر، حاملگي پرخطري دارند، بايد هر گونه تغيير در سلامت يا بارداري خود را فوراً به OBGYN خود گزارش دهند. هوشيار ماندن و پيروي از اقدامات احتياطي توصيه شده به ايمن نگه داشتن مادر و نوزاد كمك مي كند.
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

اضطراب را مي توان به طرق مختلف تجربه كرد. اگر تجربيات شما معيارهاي خاصي را داشته باشد، ممكن است پزشك شما را با يك اختلال اضطرابي خاص تشخيص دهد.

برخي از اختلالات اضطرابي كه معمولاً تشخيص داده مي شوند عبارتند از:

اختلال اضطراب فراگير (GAD) - اين به معناي داشتن نگراني هاي منظم يا غيرقابل كنترل در مورد بسياري از چيزهاي مختلف در زندگي روزمره است. از آنجايي كه علائم احتمالي اضطراب زيادي وجود دارد ، اين مي تواند يك تشخيص كاملاً گسترده باشد، به اين معني كه مشكلاتي كه شما با GAD تجربه مي كنيد ممكن است كاملاً متفاوت از تجربيات افراد ديگر باشد.
اختلال اضطراب اجتماعي – اين تشخيص به اين معني است كه شما ترس يا اضطراب شديد ناشي از موقعيت‌هاي اجتماعي (مانند مهماني‌ها، محل‌هاي كار يا موقعيت‌هاي روزمره كه بايد با فرد ديگري صحبت كنيد) را تجربه مي‌كنيد. به آن فوبياي اجتماعي نيز مي گويند. براي اطلاعات بيشتر به صفحه ما در مورد انواع فوبيا مراجعه كنيد.
اختلال هراس - اين به معناي داشتن حملات پانيك منظم يا مكرر بدون دليل يا محرك مشخص است. تجربه اختلال هراس مي تواند به اين معني باشد كه شما دائماً از داشتن يك حمله پانيك ديگر مي ترسيد، تا جايي كه خود اين ترس مي تواند حملات پانيك شما را تحريك كند. براي اطلاعات بيشتر به صفحه ما در مورد حملات پانيك مراجعه كنيد.
فوبيا – فوبيا يك ترس يا اضطراب شديد است كه توسط يك موقعيت خاص (مانند بيرون رفتن) يا يك شي خاص (مانند عنكبوت) ايجاد مي شود. براي اطلاعات بيشتر به صفحات ما در مورد فوبيا مراجعه كنيد.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) - اين تشخيصي است كه ممكن است در صورت بروز مشكلات اضطرابي پس از گذراندن چيزي كه به نظر شما آسيب زا بود، به شما داده شود. PTSD مي تواند شامل تجربه فلاش بك ها يا كابوس هايي باشد كه مي تواند احساس كند همه ترس و اضطرابي را كه در زمان رويدادهاي آسيب زا تجربه كرده ايد دوباره زندگي مي كنيد. براي اطلاعات بيشتر به صفحات ما در مورد PTSD و PTSD پيچيده مراجعه كنيد .
اختلال وسواس فكري اجباري (OCD) - اگر مشكلات اضطرابي شما شامل داشتن افكار، رفتارها يا اصرارهاي تكراري باشد، ممكن است اين تشخيص داده شود. براي اطلاعات بيشتر به صفحات ما در زمينه OCD مراجعه كنيد.
اضطراب سلامتي - اين بدان معناست كه شما وسواس ها و اجبارهاي مربوط به بيماري را تجربه مي كنيد، از جمله تحقيق در مورد علائم يا بررسي اينكه آيا آنها را داريد يا خير. مربوط به OCD است. مي توانيد در وب سايت Anxiety UK اطلاعات بيشتري در مورد اضطراب سلامت پيدا كنيد .
اختلال بدشكلي بدن (BDD) - اين بدان معني است كه شما وسواس ها و اجبارهاي مربوط به ظاهر فيزيكي خود را تجربه مي كنيد. براي اطلاعات بيشتر به صفحات ما در BDD مراجعه كنيد.
اضطراب پري ناتال يا OCD پري ناتال – برخي از افراد در دوران بارداري يا در سال اول پس از زايمان دچار مشكلات اضطرابي مي شوند. براي اطلاعات بيشتر به صفحات ما در مورد اضطراب پري ناتال و OCD پري ناتال مراجعه كنيد.
ممكن است تشخيص اختلال اضطراب خاصي نداشته باشيد يا بخواهيد - اما هنوز هم ممكن است مفيد باشد كه درباره اين تشخيص هاي مختلف بيشتر بدانيد تا به شما كمك كند درباره تجربيات خود از اضطراب فكر كنيد و گزينه هايي براي حمايت را در نظر بگيريد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

آزمايش تشخيصي كولپوسكوپي به دلايل مختلفي توسط پزشك متخصص انجام مي‌شود. در زير به چند مورد از دلايل انجام كولپوسكوپي اشاره مي‌كنيم.

در صورتي كه نتايج تست پاپ اسمير غيرعادي باشد.
در صورتي كه مراجعه كننده بعد از انجام رابطه جنسي خونريزي داشته باشد.
هنگامي كه زائده يا رشد غيرطبيعي در دهانه رحم، ولو و واژن مشاهده شود.
براي تشخيص و زماني كه درمان بيماري زگيل تناسلي شروع مي‌شود.
براي تشخيص و در زمان شروع درمان بيماري التهاب دهانه رحم (سرويكس) نيز به كار مي‌رود.
كولپوسكوپي همچنين در تشخيص سلول‌هاي غيرطبيعي دهانه رحم، پيش سرطاني يا سرطان دهانه رحم، سرطان واژن و ولو نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
چگونگي انجام كولپوسكوپي
به طور معمول عمل كولپوسكوپي، فرايند پيچيده اي نيست و نياز به بيهوشي هم ندارد. اين عمل به راحتي و در مدت زمان ۱۰ تا ۱۵ دقيقه در مطب پزشك متخصص انجام مي‌شود.

ترتيب روند انجام كولپوسكوپي را مي‌توان در مراحل زير برشمرد.

نحوه قرار گرفتن بيمار همانند انجام تست پاپ اسمير يا زمان معاينه لگن است. به گونه اي كه شخص به پشت دراز مي‌كشد و پاها را در دو طرف تخت ژنيكولوژي قرار مي‌دهد.
پزشك متخصص با قرار دادن يك اسپكولوم در واژن، باعث باز نگه داشته شدن ديواره‌هاي واژن مي‌شود. سپس با قرار دادن دستگاه كولپوسكوپ در چند سانتي متري از ولو، امكان مشاهده دهانه رحم براي پزشك به راحتي امكان پذير مي‌شود.
ابتدا لازم است با استفاده از پنبه و سركه، دهانه رحم و واژن پاكسازي شود. در اين صورت با از بين رفتن مخاط رحم، سلول‌هاي غيرطبيعي برجسته و ظاهر مي‌شوند. بنابراين تشخيص به راحتي انجام خواهد شد.
توجه داشته باشيد كه دستگاه كولپوسكوپ به هيچ وجه با بدن شما تماس پيدا نمي‌كند تنها ممكن است در مناطق مشكوك، از سلول‌ها عكس و نمونه برداري انجام شود.
در نهايت بعد از انجام بيوپسي، معمولاً جهت كنترل خونريزي، از محلولي به نام مونسل استفاده مي‌كنند كه ممكن است به مدت چند روز بعد از انجام كولپوسكوپي، شخص ترشحات تيره رنگ داشته باشد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

افراد مبتلا به اختلال شخصيت اسكيزوتايپي به ندرت درمان خود اين اختلال را دريافت مي كنند. هنگامي كه آنها به پزشك مراجعه مي كنند، اغلب براي يك اختلال مرتبط مانند  افسردگي  يا  اضطراب است . درمان شما ممكن است شامل موارد زير باشد:

روان درماني

روان درماني  -- نوعي مشاوره -- رايج ترين درمان است. علائم اختلال شخصيت اسكيزوتايپي ممكن است شروع رابطه با يك درمانگر را سخت كند. اما با گذشت زمان، شما و پزشكتان مي توانيد اهداف مشتركي را تعيين كنيد و در جهت رسيدن به آنها تلاش كنيد.

هدف درمان كمك به شما در تغيير سبك هاي رابطه، انتظارات، الگوهاي مقابله و عادات تفكر و رفتار است. افراد مبتلا به اين اختلال اغلب مي توانند ياد بگيرند كه متوجه شوند چه زماني واقعيت را تحريف مي كنند.

روان درماني ممكن است شامل موارد زير باشد:

درمان شناختي رفتاري (CBT) كه به شما نشان مي دهد ديگران چگونه رفتار شما را مي بينند و به شما كمك مي كند اضطراب را مديريت كنيد و مهارت هاي اجتماعي خود را بهبود بخشيد.
درمان حمايتي اين به شما مي آموزد كه چگونه احساسات يا افكار منفي را مديريت كنيد، چگونه به مردم اعتماد كنيد و چگونه روابط ايجاد كنيد.
درمان حمايتي- بياني. اين به شما كمك مي كند تا از تعصبات منفي در مورد روابط خلاص شويد. در مورد افكار، احساسات و نگراني هاي خود صحبت خواهيد كرد.
خانواده درماني. درمان زماني بهترين نتيجه را دارد كه اعضاي خانواده درگير و حمايت كننده باشند.
دارو

افراد مبتلا به اختلال شخصيت اسكيزوتايپي كه همچنين داراي اختلال ديگري مانند  اضطراب  يا  افسردگي هستند ، ممكن است  دارو مصرف كنند . اما معمولاً درمان اصلي اختلالات شخصيت نيست. 

پزشك شما مي تواند تجويز كند:

داروهاي ضد روان پريشي مانند آريپيپرازول ( Abilify ، Aristada )، اولانزاپين ( Zyprexa )، كوتياپين ( Seroquel )، يا ريسپريدون ( Risperdal )
محرك هايي مانند متيل فنيدات ( كنسرتا ، ريتالين )
داروي ADHD گوانفاسين ( Intuniv ، Tenex)
بنزوديازپين ها مانند كلونازپام ( كلونوپين )
گاباپنتين ( Gralise ، Neurontin )، كه تشنج را درمان مي كند
در برخي موارد، به‌ويژه در دوره‌هاي بحران يا استرس شديد، ممكن است علائم شديدي داشته باشيد و لازم باشد براي مدت كوتاهي در بيمارستان بمانيد.

مديريت سبك زندگي

چيزهايي در زندگي روزمره شما كه ممكن است به شما در مديريت علائم اختلال شخصيت اسكيزوتايپي كمك كند عبارتند از:

روابط سالم با دوستان و خانواده
يك برنامه منظم با خواب و ورزش زياد
داروهاي خود را طبق دستور مصرف كنيد
فرصت هايي براي رسيدن به اهداف يا دستيابي به موفقيت در مدرسه، محل كار يا فعاليت هاي تفريحي
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

مانند بسياري از داروها، داروهاي محرك ممكن است عوارض جانبي داشته باشند، اگرچه عوارض جانبي جدي بسيار نادر است.

پزشك قبل از تجويز، خطرات احتمالي را ارزيابي مي‌كند، نحوه عملكرد داروي كودكتان را بررسي مي‌كند و در صورت نياز تنظيمات را انجام مي‌دهد.براي ارتباط با روانپزشك خوب اينجا كليك كنيد

در اينجا برخي از تغييرات معمولي است كه ممكن است متوجه شويد:

كودكان اغلب اشتهاي كمتري براي ناهار دارند، اما معمولاً براي شام بهبود مي يابند. برخي از كودكان ممكن است به يك ميان وعده اضافي نياز داشته باشند.
برخي از كودكان ممكن است در به خواب رفتن مشكل داشته باشند. برخي ديگر ممكن است بهتر بخوابند زيرا علائم ADHD آنها بهبود يافته است و روز موفق تري دارند.
بدخلقي، تحريك پذيري يا احساسات شديد هنگام از بين رفتن دارو، به ويژه در هفته هاي اول پس از شروع آن، رايج است. اين معمولا با گذشت زمان مي گذرد.
عوارض جانبي رايج را مي توان با تغيير زمان يا دوز دارو يا با تغيير به داروي ديگري كنترل كرد. با پزشك كودك خود صحبت كنيد اگر:

خلق و خوي تحريك پذير كودك شما از بين نمي رود. دوز دارو ممكن است نياز به تنظيم داشته باشد. 
به نظر مي رسد كودك شما "خيلي خوب" تمركز مي كند يا خيره مي شود. اين مي تواند نشانه مصرف بيش از حد دارو باشد.
ساير داروهاي ADHD ممكن است عوارض جانبي متفاوتي داشته باشند كه پزشك شما مي تواند آنها را توضيح دهد.

داروهاي محرك را بايد همراه با غذا مصرف كرد كه براي معده ملايم‌تر است اما بر نحوه جذب دارو تأثيري ندارد.

چگونه مي توانم تصميم درستي براي درمان فرزندم بگيرم؟
بيشتر كودكان مي توانند از رويكرد تركيبي ADHD بهره ببرند، از جمله:

استراتژي هاي رفتاري ،
محيط آموزشي مناسب ،
روتين هاي سالم (تغذيه خوب، خواب، فعاليت بدني، و نه زمان زياد صفحه نمايش)، و
دارو . 
تا جايي كه مي توانيد درباره دارو بياموزيد تا بتوانيد آگاهانه انتخاب كنيد. در مورد هر چيزي كه گيج كننده يا نگران كننده است از پزشك خود بپرسيد. 

چه كار ديگري مي توانم براي كمك به فرزندم انجام دهم؟
مطلع شويد. هرچه مي توانيد در مورد تمام جنبه هاي ADHD بيابيد.
در مورد خدمات بهداشت روان در منطقه خود، از جمله برنامه هاي والدين، گروه هايي براي كودكان، و مداخلات فردي براي يادگيري راه هاي كمك به علائم ADHD اطلاعات كسب كنيد . روانشناسان، متخصصان رفتار، درمانگران سلامت روان و برخي از پزشكان مي توانند با راهبردهاي رفتاري مؤثر به خانواده ها كمك كنند.
از فرزند خود دفاع كنيد.   ممكن است لازم باشد به معلم فرزندتان كمك كنيد تا ADHD و آنچه براي كمك به فرزندتان توصيه مي شود را درك كند. معلمان كمك خواهند كرد تا جنبه هاي آموزشي برنامه درماني ADHD فرزند شما را در نظر بگيرند. مشاهدات آنها همچنين مي تواند زماني كه كودكان در حال آزمايش يا تنظيم دارو هستند مفيد باشد.
در منابع زير اطلاعات خوبي براي والدين وجود دارد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

تغيير رنگ پوست ناحيه تناسلي، يكي از مشكلات زنان است كه در بسياري از موارد غير قابل اجتناب و طبيعي است. برخلاف تصور بسياري از افراد اين مسئله هميشه هم به دليل عدم رعايت بهداشت نيست. عوامل مختلفي در شكلگيري اين مشكل نقش دارند، مانند: بارداري، مشكلات هورموني، ژنتيك، حساسيت به دارو، لباس زير نامناسب و … . براي رفع اين مشكل بهترين روش با كمترين ميزان درد و البته نتيجه اي ماندگار، ليزر موناليزاتاچ است. براي كسب نتيجه مطلوب از اين روش، به درمان طي الي 3 جلسه نياز است. اين شيوه كاملا غير تهاجمي بوده و بدون بي حسي انجام پذير است. راههاي خانگي جوانسازي واژن درمانهاي خانگي، معمولا اولين راه انتخابي بسياري از افراد، براي رفع مشكلات است. اما نكته اي كه بايد در نظر داشت اين است كه نه تنها نتيجه هيچ يك از اين روشها تضميني نيست، بلكه در برخي موارد با عوارض جانبي هم همراه است. در خصوص ناحيه تناسلي، بايد به اين مسئله اشاره كرد كه استفاده از روشهاي خانگي براي رفع مشكلاتي از قبيل تيرگي، گشادن شدن واژن و …. احتمالا منجر به عفونت و آسيب ديدگي پوست اين ناحيه ميشود. برخي از رايجترين روشهاي درمان خانگي عبارت هستند از: استفاده از رژيم غذايي سالم (استفاده از مكملهاي گياهي) استفاده از مواد موضعي طبيعي مانند روغن ويتامين اي، آلوئه ورا، روغن نارگيل، سركه و جوش شيرين و … استفاده از مواد آرايشي و بهداشتي هزينه جوانسازي واژن چقدر است؟ هزينه انجام اين درمان، به عوامل مختلفي بستگي دارد. به عنوان مثال نوع روش درمان (جراحي يا ليزر)، مركز درمان، پزشك و تعداد جلسات مورد نياز. براي كسب اطلاعات بيشتر در خصوص هزينه لازم براي اين درمان، پيشنهاد ما به شما شركت در يك جلسه مشاوره است. نياز و هدفتان را براي انجام اين درمان مشخص كرده و بهترين روش پيشنهادي را انتخاب نماييد.
برچسب: ،
ادامه مطلب

براي راحت تر كردن شرايط زندگي با همسر دوقطبي بايد بدانيد چه چيزي محرك شروع دوره هاي شيدايي يا افسردگي همسرتان است تا بتوانيد بهتر از آنها پيشگيري كنيد. برخي از اين محرك ها عبارتند از:

فقدان خواب كافي
دعوا با عزيزان
تغيير فصل
بارداري و تغييرات هورموني
از دست رفتن يكي از عزيزان و دوستان
در اين شرايط، بايد مراقبت بيشتري از سلامت روان همسرتان داشته باشيد.

طرز برخورد با همسر دوقطبي در دوره هاي شيدايي
در طي اپيزودهاي شيدايي، بيمار احساس انرژي زياد، خلاقيت و احتمالا شادي دارد. سريع حرف مي زند، كمتر مي خوابد و علائم بيش فعالي را از خود نشان مي دهد. فرد احساس شكست ناپذيري دارد كه مي تواند منجر به انجام رفتارهاي خطرساز شود.

علائم اپيزودهاي شيدايي
برخي از علائم شايع شيدايي عبارتند از:

احساس خوشبيني شديد
تحريك پذيري شديد
ايده هاي غير معقول درباره مهارت يا قدرت هاي دروني، ممكن است ديگران را متهم كنند كه به اندازه آنها موفق نبوده اند.
انرژي فراوان
سيل افكار كه از يكي به ديگري مي پرد
پريشاني حواس
اشكال در تمركز
بي انگيزگي و قضاوت ضعيف
رفتار بي پروا و بدون فكر كردن در مورد عواقب رفتار
توهم و هذيان (كمتر متداول)
در طي اين دوره ها، فرد مبتلا به اختلال دوقطبي ممكن است بي پروا عمل كند. بعضي اوقات آنها تا آنجا پيش مي روند كه زندگي خود يا اطرافيانشان را به خطر بيندازند. به ياد داشته باشيد كه شخص نمي تواند به طور كامل اعمال خود را در دوره هاي شيدايي كنترل كند. بنابراين نمي توانيد با استدلال او را قانع كنيد.

علائم هشدار دهنده دوره هاي شيدايي
پيش از تصميم گيري براي ازدواج و زندگي با همسر دوقطبي بايد از علائم هشداردهنده دوره هاي شيدايي آگاهي داشته باشيد تا بتوانيد واكنش مناسب داشته باشيد. بيماران ممكن است علائم متفاوتي داشته باشند، اما برخي از متداول ترين آنها عبارتند از:

بهبود ناگهاني در خلق و خو
حس خوش بيني غير واقعي
بي تابي و تحريك پذيري ناگهاني
افزايش انرژي و پرحرفي
بيان ايده هاي غير معقول
خرج كردن پول به صورت بي پروا يا غيرمسئولانه
كمك كردن به همسر دوقطبي در دوره هاي شيدايي
واكنش شما در برابر همسر دوقطبي تان به شدت دوره شيدايي بستگي دارد. در برخي موارد، پزشك توصيه به افزايش دوز دارو، مصرف داروي متفاوت يا حتي بستري در بيمارستان براي درمان مي كند.

او را تشويق به استراحت و خوابيدن كنيد. بيمار دوقطبي در دوره سرخوشي معتقد است كه بيش از ۲-۳ ساعت به خواب نياز ندارد و اين بي خوابي همه چيز را بدتر مي‌كند. به ياد داشته باشيد كه قانع كردن بيمار براي بستري در بيمارستان كار ساده اي نيست. چراكه بيمار در دوره هاي شيدايي احساس بسيار خوبي دارد و مشكلي در خود نمي بيند. از قبل در مورد علائم نياز به بستري در بيمارستان يا مراجعه به پزشك با او صحبت كنيد.

در طول دوره هاي سرخوشي، پياده روي و ورزش كردن مي تواند راه خوبي براي تخليه انرژي مضاعف فرد دوقطبي باشد و فرصت خوبي هم براي صحبت كردن فراهم كند. او را براي چند بار در هفته به اين كار دعوت كنيد.

ازدواج با زن دوقطبي يا مرد دوقطبي پر از ريسك و عواقب تصميمات آني بيمار است. به طور كلي، سعي كنيد از پر و بال دادن به ايده هاي غير واقعي همسرتان خودداري كنيد، چرا كه احتمال انجام رفتارهاي پرخطر را از سوي او افزايش مي دهد.

در طول دوره هاي سرخوشي، فرد ممكن است رفتار‌هاي تكانشي مثل مصرف مواد، الكل، خريدهاي بيش از حد و برداشتن پروژه هاي سنگين داشته باشد.

سعي كنيد تا مي توانيد اين رفتارهايش را كنترل كنيد. كارت بانكي و پول را از دسترس او خارج كنيد و تا حد امكان بر رفتارهاي او در طول روز كنترل نامحسوس داشته باشيد. به آرامي با او حرف بزنيد و او را تشويق كنيد كه براي حرف زدن در مورد تغيير علائم با روانپزشك خود مشورت كند.

 

برچسب: ،
ادامه مطلب

براي اينكه يك محصول به يك دارو تبديل شود و توسط پزشك تجويز شود، بايد آزمايش هاي دقيقي را انجام داد تا عملكرد و ايمني آن را اثبات كند. هيچ كرم تنگ كننده واژني در نسخه هاي تجويزي وجود ندارد و هيچ آزمايش بالينيي كه ثابت كند ايمن يا موثر هستند،به اثبات نرسيده است.

اگر چه برخي از زنان ممكن است واژن خود را پس از اعمال اين كرم ها،تنگ تر احساس كنند، اما احتمالا بيشتر شبيه اثر يك دارونما است، يا ممكن است احساس اصطكاك بيشتري داشته باشد، زيرا مواد تشكيل دهنده كرم مي تواند باعث خشك شدن موكوس موجود روي ديوارهاي واژينال شود.

نوشته هاي مرتبط
 
هزينه ترميم پرده بكارت

آذر 20, 1400
يكي از مواد تشكيل دهنده موجود در بسياري از اين كرم ها و ژل ها، منجكاني است، همچنين به عنوان oak gall شناخته مي شود (كه عنصر كليدي در ژل تنگ كننده يV است)، كه ادعا مي شود واژن را سفت و خشك مي كند.

خشك كردن واژن چيز خوبي نيست. كاهش روان بودن واژن مي تواند منجر به مقاربت جنسي دردناك و حتي آسيب بافتي شود كه مي تواند خطر ابتلا به عفونت و التهاب را افزايش دهد.

 سخنراني مري جين مينسين، استاد باليني زنان و زايمانو علوم باروري در دانشكده پزشكي دانشگاه ييل، گفت: “من به طور قطع ميدانم هيچ كرمي كه واژن شما را تنگ كند، وجود ندارد.”

پس خودتان تصميم بگيريد!

عوارض جانبي كرم ها و ژل هاي تنگ كننده ي واژن چيست؟
در بسياري از موارد، زنان از اين كرم ها استفاده مي كنند و هيچ اثر مثبت يا منفي اي را متوجه نمي شوند. با اين حال، براي برخي از زنان،استفاده از كرم هاي تنگ كننده واژن مي تواند باعث تحريك، عفونت يا واكنش آلرژيك به مواد تشكيل دهنده ي موجود در آن محصول شود.

كرم ها و ژل هايي كه به عنوان قابض كار مي كنند ، واژن را خشك مي كنند و مي توانند خطر سايش در بافت واژن را افزايش دهند. اين سايش مي تواند مقاربت جنسي را دردناك تر كرده،خطر ابتلا به STI و عفونت را افزايش دهد.

برخي از مارك هاي ژل تنگ كننده حاوي گليسيرين هستند،همچنين ماده اي نيز در برخي از روان كننده ها يافت مي شود. گليسيرين از شكر مشتق شده است و اگر محصولاتي را كه حاوي گليسيرين هستند به واژن خود بزنيد، مي تواند در بدن تخمير شود و به طور بالقوه؛ عوارض جانبي مانند عفونت هاي مخمري يا باكتريايي را ايجاد مي كند.

اگر به شواهد بيشتري مبني بر بد بودن ايده ي استفاده از ژل ها و كرم هاي تنگ كننده واژن نياز داريد ، بررسي هاي آمازون را جستجو كنيد.فقط با يك جستجوي سريع ، صدها مورد بررسي  one-star ، كه از زناني كه هيچ اظاهري از اسيب نداشتند، تا زناني كه در نتيجه استفاده از محصولات لكه بيني دردناك ، عفونت هاي مخمر ، خارش و تحريك داشته اند،نشان داده مي شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب