پزشک ملت

ستون فقرات از ستونی از استخوان ها تشکیل شده است که توسط دیسک های بین مهره ای اسفنجی از هم جدا شده اند. این دیسک ها به ستون فقرات اجازه حرکت می دهند و همچنین به عنوان ضربه گیر عمل می کنند و از ساییدگی استخوان های ستون فقرات با یکدیگر جلوگیری می کنند. هر دیسک از یک حلقه خارجی قوی از الیاف به نام حلقوی فیبروزوس و یک مرکز نرم و ژل مانند به نام هسته پالپوس تشکیل شده است . حلقه بیرونی الیاف ضخیم به مهره ها می چسبد و دیسک را در جای خود نگه می دارد.

فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که الیاف خارجی پاره یا پاره می شوند و مرکز ژل مانند از موقعیت طبیعی خود خارج می شود و به فضای محدود کانال نخاعی می رود. دیسک جابجا شده ممکن است اعصاب نخاعی مجاور را فشرده کند یا بر طناب نخاعی فشار وارد کند. علاوه بر این، مرکز ژل مانند مواد تحریک کننده شیمیایی را آزاد می کند که می تواند باعث التهاب و درد عصبی شود. فتق دیسک می تواند در هر ناحیه ای از ستون فقرات ایجاد شود. با این حال، آنها بیشتر در قسمت پایین کمر رخ می دهند.

علائم
هنگامی که فتق دیسک به عصب فشار می آورد، ممکن است درد، بی حسی و/یا ضعف ناحیه آسیب دیده ایجاد شود. در مقابل، اگر فتق دیسک روی عصب فشار نیاورد، درد خفیف ممکن است تنها علامت باشد. محل فتق دیسک و شدت فتق علائم را دیکته می کند.

علائم فتق دیسک در ناحیه کمر عبارتند از:

کمردرد خفیف تا شدید. دردی که با حرکت تشدید می شود.
گرفتگی عضله
سیاتیک (درد، سوزش، سوزن سوزن شدن یا بی حسی که از باسن به ساق پا یا پا کشیده می شود)
ضعف یا از دست دادن عملکرد ساق پا
علائم فتق دیسک گردن (گردن) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد خفیف تا تیز در گردن یا بین تیغه های شانه. دردی که با حرکت تشدید می شود.
دردی که به بازو، دست یا انگشتان می رسد. به این رادیکولوپاتی می گویند .
بی حسی یا گزگز در شانه یا بازو.
علل
فتق دیسک بیشتر در بزرگسالان جوان و میانسال دیده می شود. عواملی که می توانند خطر فتق دیسک را افزایش دهند عبارتند از:

نیروی بیش از حد به ستون فقرات به عنوان مثال، سقوط یا صدمات برخورد
بلند کردن یا چرخاندن نادرست و/یا تکراری
سالخورده؛ دیسک ها به تدریج خشک می شوند و قدرت و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند
چاقی، عدم ورزش منظم، مصرف دخانیات
رفتار
اکثر فتق های دیسک نیازی به جراحی ندارند. درد همراه با فتق دیسک اغلب در عرض 6-4 ماه برطرف می شود. درمان های غیرجراحی زیادی برای کمک به کاهش علائم وجود دارد. این شامل:

داروهایی مانند ضد التهاب برای کاهش تورم و درد، شل کننده های عضلانی برای آرام کردن اسپاسم و داروهای مخدر برای کاهش درد حاد
تزریق کورتیکواستروئید اپیدورال ممکن است به تسکین درد قابل توجه تشعشع در بازو یا پا کمک کند.
فیزیوتراپی، که ممکن است شامل ماساژ، کشش، ورزش درمانی، بریس یا کشش برای کاهش درد و افزایش عملکرد باشد.
برای کسانی که نیاز به جراحی فتق دیسک دارند، میکرودیسککتومی مزایای زیادی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید .

*این ویدیو ممکن است برای برخی از بینندگان به طور بالقوه گرافیکی در نظر گرفته شود

دکتر استیبر یک برنامه درمانی را بر اساس علائم شما تنظیم می کند. اگر وضعیت شما به طور پیوسته در حال بهبود است، درمان محافظه کارانه ممکن است تمام چیزی باشد که لازم است. اگر وضعیت شما همچنان رو به وخامت باشد، جراحی ممکن است بهترین گزینه درمانی باشد.

لامینوتومی و دیسککتومی روش جراحی استاندارد برای درمان فتق دیسک کمر است. جراح بخش کوچکی از استخوان را برای دسترسی به کانال نخاعی برمی دارد (لامینوتومی) و سپس قسمت فتق دیسک را برمی دارد (دیسککتومی). در موارد خاص ممکن است به همجوشی ستون فقرات نیاز باشد.

برای بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر که نیاز به درمان جراحی دارند، دکتر استیبر پیشرفته ترین گزینه های درمانی کم تهاجمی را با استفاده از برش های بسیار کوچک و امکان درمان سرپایی ارائه می دهد. میکرودیسککتومی لوله ای شامل استفاده از یک میکروسکوپ روباتیک برای برداشتن فتق دیسک متخلف از طریق یک برش 16-18 میلی متری است. دیسککتومی آندوسکوپی از یک دوربین تخصصی که از طریق یک برش ¼ اینچی وارد کانال نخاعی می شود و ابزار اختصاصی برای درمان دیسک آسیب دیده استفاده می کند. مزایای بالقوه این روش‌های کم تهاجمی شامل کاهش درد، بهبودی سریع‌تر و بهبود نتیجه زیبایی است.