ده نکته برتر من برای آموزش کودک
1. دعا کنید
خداوند به شما خرد و بینش در مورد نیازهای فرزندتان خواهد داد. اغلب اوقات او به شما ایده‌های خلاقانه‌ای می‌دهد که مستقیماً به سرش ضربه می‌زند و به فرزندتان کمک می‌کند تا در یک مبارزه پیروز شود.برای ارتباط با روانشناس تربیتی کودک اینجا کلیک کنید
فیل 4: 6-7 « برای هیچ چیز مضطرب نباشید، بلکه در هر چیزی، با دعا و دعا و شکرگزاری، درخواستهای خود را به خدا برسانید. و صلح خدا که فراتر از هر عقلی است، قلب و ذهن شما را در مسیح عیسی حفظ خواهد کرد .»
2. ثابت قدم باشید
اگر هر بار به آنچه می گویید عمل نکنید، به فرزندتان می آموزید که نمی توان به شما اعتماد کرد. بسیار مهم است که بدانند وقتی به آنها آموزش می دهید صادق باشید.
لوقا 16:10 " هر که می توان به اندک اعتماد کرد، می تواند به بسیار نیز اعتماد کند، و هر که با اندک ناصادق باشد، با بسیار نیز ناصادق خواهد بود ."
3. هدف را به خاطر بسپارید
هدف اصلی شما این است که به فرزندان خود بیاموزید که خداوند را دوست داشته باشند و او را جلال دهند. سعی کنید فراتر از لحظه را ببینید و پسر کوچک خود را به عنوان یک مرد تصور کنید. او چه کسی خواهد شد و چگونه می توانید به او کمک کنید تا به آنجا برسد؟
عبرانیان 12: 5-6 « پسرم، تأدیب خداوند را نادیده نگیرید، و هنگامی که او شما را سرزنش می کند، دل نگیرید، زیرا خداوند کسانی را که دوست دارد تأدیب می کند و هر کس را که به عنوان پسر می پذیرد مجازات می کند. »
4. شما مسئول هستید
به یاد داشته باشید که شما بزرگسال هستید و خرد و دانشی دارید که کودک ندارد. اگر به آنها اجازه دهید شما را دستکاری کنند و شما را متقاعد کنند که آنها بهتر می دانند، هیچ لطفی به آنها نمی کنید. شما کامل نیستید، اما خدا به شما عقل داده است و فرزندتان باید یاد بگیرد که به آن اعتماد کند.
امثال 22:15 " حماقت در قلب کودک بسته شده است، اما عصای تأدیب آن را از او دور می کند ."
5. نبردهای خود را انتخاب کنید
این یکی از نکاتی است که من از تجربه آموخته ام. شما نمی توانید کودک را وادار کنید که بخورد، بخوابد، غذا بخورد و صحبت کند. بنابراین مراقب هستم که از اینها به عنوان لحظات تمرینی خود استفاده نکنم. بهتر است به آنها آموزش دهید که از شما اطاعت کنند و به آنها بگویید روی صندلی بمانند یا فنجان خود را کنار بگذارند. در صورت لزوم می توانید با گرفتن دست آنها و هدایت آنها در طول فرآیند، آنها را در انجام آن کارها راهنمایی کنید. آنها نمی توانند برنده شوند. هنگامی که آنها یاد گرفتند که شما از این کار پیروی می کنید و به آنها اعتماد دارید، می توانید به آنها بگویید که غذای خود را ببلعند یا تشکر کنند و آنها می دانند که باید اطاعت کنند. اگر آنها در این زمینه ها سرسخت هستند، تنها انتخاب شما این است که عواقب نافرمانی را تعیین کنید (یعنی اگر غذای خود را نخورند، دسر دریافت نمی کنند).
6. آماده باشید
تربیت خوب کودک کار سختی است. مواقعی وجود خواهد داشت که بیمار هستید، یا خیلی شلوغ یا خسته هستید و نمی‌توانید به طور کامل آن را دنبال کنید. اگر در آن مکان هستید (که نباید اغلب باشد) پس مراقب باشید که فرزندتان چه کاری انجام دهد. اگر در رختخواب بیمار هستید، اجازه دهید روز با یک فیلم یا کتاب رنگ آمیزی استراحت کند. اگر مشغول پختن شام هستید، از فرزندتان بخواهید به جای رفتن در اتاق دیگری که نمی توانید به آن توجه کنید، آرام در نزدیکی او بماند. اگر یک ساعت با تلفن صحبت می کنید، از قبل کودک خود را برای انجام کاری بی سر و صدا آماده کنید. با این حال، در مورد استفاده بیش از حد از فیلم ها و بازی های ویدیویی مراقب باشید. اینها می تواند منجر به تخریب شخصیت فرزند شما شود.
اشعیا 41:10 « پس نترسید زیرا من با شما هستم. ناامید مباش، زیرا من خدای تو هستم. من شما را تقویت خواهم کرد و به شما کمک خواهم کرد. من تو را با دست راست عادل خود حمایت خواهم کرد .»
7. فرزند خود را بشناسید
زمانی را به گوش دادن به صحبت های فرزندتان اختصاص دهید. شادی را در رویاها و اهداف آنها بیابید. اگر قلب آنها را بشناسی و در راه های خداوند آنها را دوست داشته باشی، آنگاه می دانی که آیا کاری انجام می دهی که آنها را آزار دهد یا خیر. این امر به ویژه با افزایش سن و آگاهی بیشتر از احساسات خود بسیار مهم است. سال های نوجوانی از نظر عاطفی بسیار دشوار است. شما باید قلب آنها را بشناسید تا بدانید چه زمانی است که به آنها اجازه دهید برخی از تصمیمات خود را بگیرند و اجازه دهید سقوط کنند.
همچنین برخی از کودکان با نظم و انضباط مشکل تری دارند. اگر مبارزات آن ها را درک کنید، برای هدایت آن ها زمان آسان تری خواهید داشت.
افسسیان 6:4 «ای پدران، فرزندان خود را خشمگین نکنید. در عوض، آنها را در تعلیم و تعلیم خداوند تربیت کنید .»
8. عشق
هرگز نباید از عصبانیت، ناامیدی یا خودخواهی برای کنترل فرزندتان استفاده کنید. هدایت شما و اطاعت آنها باید نتیجه مستقیم عشقی باشد که نسبت به یکدیگر دارید. به‌عنوان والدین آسان است که به نیازهای خود بیفتیم و زمانی که آن نیازها برآورده نمی‌شوند عصبانی شویم. ("من به 20 دقیقه زمان نیاز دارم تا شام را بدون سوزاندن آن درست کنم، آیا این درخواست زیاد است؟!") به خاطر داشته باشید که شما عشق پدر را به فرزندان خود نشان می دهید. صبور باش. مهربان باش.
اول قرنتیان 13:4-7 « محبت صبور است، محبت مهربان است. حسادت نمی کند، فخر نمی کند، مغرور نمی شود. گستاخی نیست، خودخواهی نیست، به راحتی عصبانی نمی شود، هیچ سابقه ای از اشتباهات ندارد. عشق از شر لذت نمی برد، بلکه با حقیقت شادی می کند. او همیشه حفظ می کند، همیشه اعتماد می کند، همیشه امیدوار است و همیشه شرایط را حفظ می کند. ”
9. بدون مشاجره
هیچ زمانی وجود ندارد که بحث و جدل قابل قبول باشد. اگر به فرزندتان می گویید کاری را انجام دهد، باید آن کار را انجام دهد. اگر می گویید: «نه، شما نمی توانید یک آب نبات بخرید»، باید آن را کاملا بپذیرند. بچه‌های بزرگ‌تر می‌توانند با احترام درخواست کنند، به شرطی که خیلی اوقات تکرار نشود. اما التماس کردن، ناله کردن، شکایت کردن، غر زدن، زمزمه کردن، همه غیرقابل قبول هستند. بدون استثناء.
امثال 1: 8-9 « ای پسرم، به دستور پدرت گوش کن و تعلیم مادرت را رها مکن. گلدسته ای خواهند بود تا سرت را آراسته و زنجیری برای آراستن گردنت .»
10. کار را در خانه انجام دهید
وقتی بیرون هستید برای اولین بار تمرین نکنید. انتظار از کودکی که هنوز در کلیسا باشد نیازمند ساعت ها آموزش در خانه است. سفر به خواربارفروشی زمانی خوشایند و مثمر ثمر است که فرزند شما از قبل می داند چگونه رفتار کند. رستوران جایی نیست که به یک کوچولو بی‌حرکت و ساکت بودن بیاموزد. روی این چیزها در خانه، سر میز شام، در ماشین کار کنید. برنامه های آزمایشی را تنظیم کنید و آنچه را که انتظار دارید به آنها آموزش دهید. یکی از دختران ما به خصوص در طول کلیسا ساکت بودن و ساکت ماندن سختی داشت، بنابراین هر شب در حالی که صحبت می‌کردیم با او در دامان خود می‌نشستیم. به این ترتیب می توانستیم متوقف شویم و به او دستور دهیم و حتی اجازه دهیم بدون مزاحمت دیگران گریه کند. طولی نکشید که او در تمام طول خطبه یک کودک نوپا شاد بود.
برچسب: ،
